MYŚLI DO EWANGELII NIEDZIELNEJ z dnia 09.10.2016r. (Łk 17, 11-19)

11 Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. 12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka 13 i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» 14 Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. 15 Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, 16 upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. 17 Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? 18 Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec». 19 Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

WDZIĘCZNY SAMARYTANIN...

„Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie”. To słowa refrenu psalmu międzylekcyjnego, który kilkakrotnie powtarzaliśmy.  Wyrażają one wspaniałą prawdę, że Bóg nas obdarował i nieustannie to czyni, a kulminacją Bożego obdarowania będzie zbawienie.  Postawa wobec obdarowującego Boga może być podobna do zachowania owych dziesięciu  trędowatych,  których  Pan  oczyścił  z nieuleczalnej  choroby  i  przywrócił  do  społeczności  zdrowych. Tylko jeden z nich, A był to Samarytanin, wrócił, by oddać chwałę Bogu za otrzymany dar. Pozostali poszli swoją drogą, ponieważ w ich sercu nie było wdzięczności.
Warto sobie uświadomić, że wszystko, co masz i co będziesz miał, jest darem Pana Boga. Nic nie masz, czego byś nie otrzymał. Wiem, że wielu nie zgodzi się  z  takim  zdaniem,  sądząc,  że  sobie  i  swojemu sprytowi i zaradności zawdzięczają to wszystko, co mają. Owszem, Pan Bóg powiedział: „Czyńcie sobie  ziemię  poddaną!”  I  tak  rozpoczęła  się  praca człowieka, której celem jest „czynienie sobie ziemi poddanej”. Jednak u początku wszelkiej pracy stoi Pan Bóg, Stwórca nieba i ziemi. On jest właścicielem i Panem wszystkiego. Jesteśmy więc pracownikami na Jego własności. To, co zrobimy z Bożą własnością, to efekt zaangażowania człowieka, któremu Pan Bóg dał na to pozwolenie. Z pewnością przyjdzie  „wieczór”  zapłaty  i  rozrachunku  z  działalności  na  owej  Bożej  niwie. Jedni będą wynagrodzeni, inni poniosą karę.
Są jednak takie dary, które bezpośrednio pochodzą od Boga. Człowiek, nawet najbardziej sprytny i zaangażowany, nie byłby w stanie takich dzieł stworzyć,  czy  uczynić  owocem  swojej  pracy.  Trędowaci  z  dzisiejszej  Ewangelii wiedzieli, że nikt nie jest w stanie im pomóc. Choroba, jaka ich dotknęła, nieuchronnie prowadziła do śmierci. Można powiedzieć, że sytuacja była beznadziejna. I oto pojawia się Jezus, a oni z wiarą proszą Go o litość. „Idźcie, pokażcie  się  kapłanowi!”  Takie  polecenie  było  równoznaczne  z  obietnicą cudownego uleczenia. Oni wiedzieli, że są dotknięci trądem i nie mogą się nikomu pokazywać. W czasie drogi stwierdzili, że są uzdrowieni. Jeden z nich uświadomił sobie wielkość otrzymanego daru i natychmiast wrócić do Jezusa, upadł przed  Nim  na  twarz  i  dziękował,  oddając  chwałę  Bogu. Takiego daru nie mógł mu dać człowiek, tylko Bóg. 
Każdy z nas wiele takich darów otrzymał od Pana Boga, za które powinniśmy dziękować Mu podając przed Nim na kolana. Pomyśl, gdzie udajesz się, gdy  przyjdzie  na  ciebie  ciężka,  nieuleczalna  choroba?  Czy  nie  klękasz  na kolana  przed Bogiem?  Pomyśl,  gdzie  się  udajesz,  gdy  stajesz przed  trudną sytuacją życiową i nie radzisz sobie z nią? Czy nie idziesz wtedy do Boga? Jest jeden z najważniejszych darów, z którego korzystasz tutaj na ziemi. Nie byłbyś tym, kim jesteś, gdybyś tego daru nie otrzymał. Nie miałbyś tego co masz, gdybyś tego daru nie otrzymał. Tym darem jest życie. Powinniśmy podać na kolana przed darem życia. Nigdzie go nie kupisz, nawet gdybyś miał wielki majątek. Czy dziękujesz Panu Bogu za ten dar? Czy dziękujesz Panu Bogu za dar życia swoich dzieci? Jak trzeba być niewdzięcznym, by drugiego człowieka pozbawiać tego daru. Jakim trzeba być egoistą, by stawiać jeden dar życia wyżej niż inny? 
Czas, by paść na kolana przed majestatem Boga i dziękować Mu za ten wielki dar.  Bądź  tym  jednym  z  dziesięciu  trędowatych  i  upadnij  na  kolana  przed Bogiem dziękując Mu za życie!  xdzh