Obrzęd przyjęcia ministrantów

OBRZĘD BŁOGOSŁAWIENIA
(dopuszczenia do posługi)
nowych ministrantów

Agenda Liturgiczna Diecezji Tarnowskiej
(red. ks. B. Margański, ks. R. Biel), Tarnów 2002, s. 421-424.

W zgromadzeniu liturgicznym istnieje podział funkcji. Dlatego każdy winien czynić wszystko i "tylko to, co do niego należy z natury rzeczy i na mocy przepisów liturgicznych " (KL 28). Ministrant i lektor jako wierni świeccy pełnią w zgromadzeniu funkcje liturgiczne. Te posługi są darem otrzymywanym od Boga za pośrednictwem Kościoła. Chrześcijanie odpowiednio przygotowani zostają włączeni do zespołu ministrantów i lektorów, aby swe funkcje mogli godnie spełniać. W naszej diecezji można wykorzystać pomoce dla ministrantów i lektorów przygotowane przez Duszpasterstwo Służby Liturgicznej Diecezji Tarnowskiej, nr 3, 4, 22 i 25 lub posłużyć się następującymi obrzędami "błogosławienia" ministrantów i lektorów.
Obrzęd błogosławienia ministrantów może być dokonany podczas Mszy św. (po pozdrowieniu i komentarzu wstępnym; opuszcza się wtedy akt pokutny) albo w czasie specjalnego nabożeństwa połączonego np. z adoracją Najświętszego Sakramentu lub z liturgią słowa Bożego.

Obrzęd rozpoczyna się od przedstawienia kandydatów do posługi ministranta.

Ksiądz Opiekun (Moderator) mówi:

Niech przystąpią ci, którzy mają być dopuszczeni do posługi ministranta.

Następnie czyta listę kandydatów, a każdy z nich, wezwany z imienia i nazwiska, odpowiada:

Jestem,
i czyni krok ku ołtarzowi.

Gdy wszyscy kandydaci ustawią się przed ołtarzem, Ksiądz Opiekun zwraca się do Celebransa:

Czcigodny Księże (Biskupie, Proboszczu), zebrani tu chłopcy (bracia) proszą o dopuszczenie ich do pełnienia posługi ministrantów podczas sprawowania liturgii i odprawiania nabożeństw.

Celebrans:
Czy zasługują na to, aby powierzono im zaszczytną służbę ministrantów w zgromadzeniu liturgicznym?

Ksiądz Opiekun:
Tak, gdyż sumiennie uczestniczyli w przygotowaniu się do pełnienia tej posługi, zostali pouczeni o wielkiej godności ministranta i jego obowiązkach, a swoją gotowość i pragnienie służenia przy ołtarzu potwierdzają swym życiem chrześcijańskim.

Celebrans:
Na chwałę Boga w Trójcy Świętej Jedynego przyjmujemy tych chłopców (braci) do grona ministrantów.

Celebrans:
Najmilsi, pokornie prośmy teraz Boga Ojca wszechmogącego, aby pobłogosławił tych, którzy mają być dopuszczeni do posługi ministranta i udzielił im pomocy do godnego wypełnienia tej posługi przy świętych obrzędach.

Kandydaci klękają. Celebrans wyciąga ręce nad kandydatami i mówi:
Miłosierny Boże, wejrzyj łaskawie na wspólnotę modlącego się Kościoła i racz pobło+gosławić tych synów, którzy pragną Ci służyć jako ministranci. Udziel im darów żywej wiary i głębokiej miłości, aby ich służba była miła Tobie i pociągała innych do Ciebie. Niech będą sumienni w nauce, szlachetni w postępowaniu i przykładni w życiu. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. 
W: Amen.

Ministranci wstają. Następuje błogosławieństwo stroju liturgicznego ministrantów (komży i pelerynki).

Celebrans mówi:
Módlmy się:
Boże, cały świat, który stworzyłeś, jest pełen Twojej chwały. Prosimy Cię, pobło+gosław te szaty (komże i pelerynki), które będą nosić ministranci podczas sprawowania liturgii i odprawiania nabożeństw. Niech te białe komże przypominają im, że są wezwani do naśladowania Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który na Górze Przemienienia ukazał się apostołom w szatach białych jak śnieg, i niech będą znakiem trwania w Jego łasce i nadziei życia wiecznego. Natomiast te kolorowe pelerynki, przeznaczone na różne obchody roku liturgicznego, niech wyrażają radość ze służenia Tobie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
W: Amen.

Celebrans kropi pobłogosławione szaty wodą świeconą. Później bierze jedna komżę i pelerynkę i poucza:
Na znak przyjęcia was do grona ministrantów przyjmijcie strój liturgiczny, w którym będziecie służyć Bogu podczas świętych obrzędów. Weźmijcie te białe komże i barwne pelerynki i starajcie się o czystość duszy, o poznawanie piękna liturgii Kościoła oraz o świadome, pobożne, czynne i owocne w niej uczestnictwo.

Teraz nowi ministranci podchodzą do Celebransa, który wręcza im te szały, a następnie udają się do stojących w prezbiterium ministrantów (lub swych rodziców) i przy ich pomocy ubierają się w strój liturgiczny. W tym czasie wszyscy śpiewają stosowne pieśni.

Z kolei nowi ministranci wobec całego zgromadzenia składają swe przyrzeczenia:  na pamięć !!!

Dziękując Bogu za łaskę powołania ministranckiego, przyrzekamy święte czynności ministranta wypełniać chętnie, pobożne, gorliwie i radośnie na chwałę Bożą i dla dobra całej wspólnoty parafialnej. Tak nam dopomóż, Panie, Boże wszechmogący.
Święty Tarsycjuszu, módl się za nami.
Święty Dominiku Savio, módl się za nami.
Święty Janie Berchmansie, módl się za nami.

Na zakończenie obrzędu celebrans mówi:
Dziękujmy Bogu i wychwalajmy Jego święte Imię za to, że powiększyło się grono służących Panu w Jego świątyni. Nowych ministrantów wspierajmy modlitwą i otaczajmy wdzięczną opieką. Miłosiernemu Bogu polecajmy również ich rodziców, rodzeństwo i bliskich; niech zawsze towarzyszy im Boże błogosławieństwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W: Amen

Na zakończenie całości można odśpiewać hymn Liturgicznej Służby Ołtarza: Króluj nam, Chryste.